عرضه اولیه صرافی (IEO) چیست؟

عرضه اولیه صرافی (IEO) اغلب هنگامی انجام می‌شود که پروژه رمزنگاری جدیدی بخواهد رمزارز یا بلاکچین خود را راه‌اندازی کند؛ اما برای این کار به سرمایه‌گذاری بسیار زیادی نیاز دارد.

IEO با عرضه اولیه سکه (ICO) تفاوت دارد؛ زیرا از‌طریق مبادله ارزهای رمزپایه یا خرید ارز دیجیتال مانند بایننس امکان‌پذیر است. تیم‌ها و شرکت‌ها می‌توانند با کمک پایگاه مشتری صرافی‌ها سرمایه جمع‌آوری و اندکی بعد خرید ارز دیجیتال و معاملات خود را با رمزارزهای خود آغاز کنند.

هزاران پروژه ارزهای دیجیتال و بلاکچین توسعه‌یافته وجود دارند و برخی از آن‌ها نیز همچنان در دست توسعه هستند. بیشتر پروژه‌ها برای درگیر‌کردن توسعه‌دهندگان و مشارکت‌کنندگان به‌‌منظور ورود به بازار خرید ارز دیجیتال، به انگیزه مالی نیاز دارند. همه پروژه‌ها نمی‌توانند به کمک‌های مالی متکی باشند؛ ولی اغلب آن‌ها دیر یا زود به بودجه خارجی احتیاج پیدا خواهند کرد.

برای توسعه‌دهندگان روش‌های مختلفی برای جذب سرمایه و ورود به بازار خرید ارز دیجیتال وجود دارد. تلاش برای دریافت بودجه از سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر ممکن است زمان‌بر باشد و نتایج کمی نیز برای اثبات آن وجود دارد. ذخیره ارزهای هر پروژه قبل از راه‌اندازی (معروف به پیش‌استخراج) و نگه‌داری آن‌ها در خزانه نیز امکان‌پذیر است؛ اما اغلب با انتقاد افراد جامعه روبه‌رو می‌شود.

انتخاب IEO اغلب می‌تواند گزینه‌ای مناسب برای انتخاب در بازار خرید ارز دیجیتال باشد، با این فرض که توسعه‌دهنده برنامه عملیاتی داشته باشد و چشم‌انداز آینده پروژه برای او مهم باشد. در این مقاله از بلاگ تترلند، به پرسش «عرضه اولیه صرافی (IEO) چیست؟» به‌طور کامل پاسخ خواهیم داد؛ پس تا پایان مطلب با ما همراه باشید.

عرضه اولیه صرافی (IEO) چیست؟

عرضه اولیه صرافی (IEO) به‌معنای استفاده از صرافی ارزهای دیجیتال به‌منظور جمع‌آوری کمک مالی برای پروژه جدید است. در این سیستم‌ها، تجارت دارایی و خرید ارز دیجیتال رایج است؛ اما معمولاً فقط پس از جمع‌آوری هزینه لازم برای توسعه‌دهندگان با هدف شروع پروژه‌هایشان اتفاق می‌افتد.

با استفاده از عرضه اولیه صرافی، سرمایه‌گذاران بالقوه می‌توانند این دارایی‌ها را قبل از در‌دسترس قرار‌گرفتن در بازار خرید ارز دیجیتال تهیه کنند. با کمک مبادله‌ای که فروش ارز را تسهیل می‌کند، کاربرانی که اطلاعات KYC خود را ارائه می‌دهند، می‌توانند قبل از شروع تجارت و خرید ارز دیجیتال در بازار آزاد، توکن‌هایی را بخرند.

ازآن‌جا‌که IEO با تبادل روند عرضه آن  تسهیل می‌شود، استارتاپ‌هایی که این مسیر را انتخاب می‌کنند، باید درباره برنامه انجام عمل خود مصمم باشند. در اغلب مواقع، پیشنهاد IEO را صرافی شرکت‌کننده به‌دقت بررسی می‌کند. از برخی جهات، صرافی‌ها اعتبار خود را برای هر IEO قرار می‌دهند که تصمیم گرفته‌اند آن را ارائه دهند.

عرضه اولیه صرافی (IEO) چگونه سازمان‌دهی می‌شود؟

اگرچه فناوری بلاکچین نسبتاً جدید است، هزاران استارتاپ و شرکت رمزنگاری در آن وجود دارد. بسیاری از آن‌ها برای به‌دست‌آوردن سرمایه‌گذاران بالقوه از‌طریق رویدادهای ICO یا IEO با یکدیگر رقابت می‌کنند. وقتی توسعه‌دهندگان پروژه ارز رمزنگاری‌شده تصمیم می‌گیرند IEO را سازمان‌دهی کنند، قبل از افزایش دلار اول باید روشی پیچیده دنبال شود.

برای تیم پروژه، چندین شرط باید تعریف شود؛ ازجمله داشتن مدل تجاری قوی، همکاری تیمی باتجربه، یک مورد استفاده مناسب برای این فناوری و ارائه وایت پیپر. سازمان‌دهی IEO مانند این است که آن‌ها متعهد به روند پیشبرد پروژه در درازمدت هستند. علاوه‌بر‌این‌، آن‌ها باید تعیین کنند که عرضه اولیه صرافی‌شان تضمین می‌کند که می‌توان بیش از مقداری مشخص پول سرمایه‌گذاری کرد یا خیر.

چرا پروژه‌های بلاکچین از عرضه اولیه صرافی (IEO) استفاده می‌کنند؟

جمع‌آوری کمک‌ مالی برای پروژه‌های رمزنگاری یا بلاکچین جدید بسیار دشوار است. مانند هر صنعت دیگری، رقابت زیادی برای جذب سرمایه‌گذاران در بازار تجارت و خرید ارز دیجیتال وجود دارد. ازاین‌رو، هرکسی نمی‌تواند با موفقیت از‌طریق بازاز مالی سنتی سرمایه جذب کند.

دراین‌بین، IEO می‌تواند بسیار مؤثر باشد؛ زیرا روی موجودی دارندگان ارزهای رمزپایه تأثیر مثبتی می‌گذارد. با‌توجه‌به اینکه مبادله شرکت‌کننده به وام‌دهی اعتبار پروژه برای جمع‌آوری کمک‌های مالی بستگی دارد، تا حدی اعتماد در این مبادله وجود دارد.

برای پروژه‌هایی که می‌خواهند با استفاده از مبادله و خرید ارز دیچیتال سرمایه جمع کنند، IEO گزینه مطمئنی است. بیشتر پیشنهادهای عرضه اولیه صرافی بسته به چشم‌‌انداز پروژه و کاربردها بسیار سریع فروخته می‌شوند. رمز پروژه نیز پس از پایان فروش در صرافی مربوطه درج خواهد شد.

IEO درمقابل ICO

ICO درمقایسه‌با IEO ریسک‌های بیشتری به‌همراه دارد. در ICO سرمایه‌گذاران مجبور بودند بیتکوین یا اتر را به قراردادی هوشمند یا وب‌سایت ارسال کنند و امیدوار باشند که توکن دریافت می‌کنند. هر‌کسی که اندکی دانش اولیه درباره قرارداد هوشمند و مهار‌ت‌های توسعه وب داشته باشد، می‌تواند وب‌سایتی با پلن امیدوار‌کننده آماده و شروع به جمع‌آوری سرمایه کند. این مسئله ریسک بزرگی برای کسانی ایجاد می‌کرد که در ICO سرمایه داشتند.

IEO تا حد زیادی این ریسک‌ها را کاهش می‌دهد. سرمایه‌گذاران به‌جای ارسال مستقیم آن به پروژه، ارز را ازطریق کیف پول مبادله‌ای ارسال می‌کنند. علاوه‌بر‌این، IEO در‌مقایسه‌با ICO ریسک کمتر و انعطاف‌پذیری بیشتری دارد. تضمین می‌شود که توکن‌ها در بورس سازمان‌دهنده فروش درج شوند.

مزایا و معایب عرضه اولیه صرافی (IEO)

حتی اگر هر IEO را صرافی شرکت‌کننده تأیید کند، هیچ سرمایه‌گذاری بدون ریسک نیست. این امکان وجود دارد که پروژه جمع‌آوری سرمایه نتواند چشم‌‌انداز برنامه‌ریزی‌شده خود را تحقق بخشد. این مسئله ممکن است بر قیمت توکن تأثیرگذار باشد (صرف‌نظر‌ از ارزش آن در بازار).

با این اوصاف، IEO می‌تواند امکانات سرمایه‌گذاری مطلوبی را نیز ارائه دهد. اینکه بتوانید زودتر توکن‌های بازار آتی را بخرید، در‌حالی‌که می‌دانید قرار است در بازارهایی با نقدینگی مناسب ثبت شوند، می‌تواند فرصت‌هایی ایجاد کند. ناگفته نماند که همه توکن‌های IEO با شروع معامله ممکن است ارزش اولیه خود را حفظ نکنند و متغیر باشند.

جمع‌بندی

IEOها به خنثی‌کردن برخی از پروژه‌های کمتردیده‌شده در فضای ارز رمزپایه و بلاکچین نیز کمک کرده است. شایان ذکر است که هیچ روشی بدون ریسک نیست؛ اما به‌نظر می‌رسد که IEOها حداقل در مسیر درستی قرار دارند.

فقط وجود IEO دلیل نمی‌شود که همه باید روی این عرضه‌ها سرمایه‌گذاری کنند. صرف‌نظر از اینکه شرکت‌ها و پروژه‌ها چگونه سرمایه جمع‌آوری می‌کنند، انجام بررسی‌های لازم همیشه توصیه می‌شود. اگر مایل‌اید تا درباره ICO یا عرضه اولیه سکه اطلاعاتی کسب کنید، پیشنهاد می‌کنیم که این مقاله از بلاگ تترلند را نیز مطالعه کنید.